Voor we vertrokken hebben we ons eerst vermaakt met het kijken naar twee Galapagos haaien die om de boot zwommen, gaaf hoor. Grote jongens. Om 8 uur vertrokken we naar Bartholeme eiland, dry landing, een lange wandeling naar boven. De eilanden zijn onvoorstelbaar goed beschermd. Een vlonder omhoog, je kan kijken maar mag niet van het pad af. Vulkaan landschap, uitzicht op de pinacle. Op de aanlegsteiger lag een zeeleeuw die ons hooguit verstoord aankeek omdat we in zijn zon stonden. Om 10 uur terug naar de boot, snorkelspullen halen. Wauw! Prachtige scholen vissen, kleintjes en grote, koraal, helder water, prachtige zeesterren, een Galapagos haai, twee white tip haaien, roggen, één was enorm. Als toetje een zeeleeuw in het water.

Na de lunch een wandeling op de lavavelden van Santiago eiland, kilometers lang, indrukwekkend, donker, hard, geluid alsof je over glas loopt, stukken hobbelig, rimpelig, kleine “ovens” waar de lava uitspoot, grote breuken, verschuivingen. Het lavazand gleed door je vingers. Het was warm boven de zwarte lavavelden. Het meest bijzonder was nog wel dat op deze blakerende vlakte leven was, hagedissen, sprinkhanen, vogels. Daarna weer afkoelen in zee, snorkelen, grote groepen vissen. We waren op weg naar een uithoek toen we terug moesten, later hoorden we dat in de uithoek een schildpad en een zeeleguaan hadden gezwommen, jammer.

Er zijn twee mogelijkheden om aan wal te gaan; een dry landing de boot legt aan bij een vlonder of rots of een wet landing; je moet uitstappen in het water. De bemanning staat altijd klaar om je te helpen. Je pakt met je hand om de onderarm van de ander, zodat je niet weg kan glijden.

Nu zijn we op weg naar Daphne eiland, waar we niet aan wal gaan maar omheen varen.