Ik zal met het toetje beginnen. We zitten in de eetzaal en er wordt live muziek gemaakt. Er is één blinde jongen bij en één met een blind linker oog. De instrumenten; een gitaar, jambe, een accordeon met ducktape, maar het mooiste zijn een stok waaraan een blikje bonen geklemd zit en een zelfgemaakte gitaar. Lekker en af en toe een ietsiepietsie vals.
En twee danseressen. Ik denk dat hun bekken niet vastzit aan hun wervelkolom.

Roelof was in topvorm
* “hij keek zo naar je knieën, ik vraag me af of hij wel echt blind is.” (Natuurlijk verstond ik dat eerst verkeerd waardoor Roelof al een blauw oog had voor ik ontdekte dat het een compliment was. Ik dacht dat hij wel blind moest zijn om naar mijn knieën te kijken)
* “dat wat ze zingen zal vast wel wat betekenen”.
* “Hij kan vast ook geen noten lezen”.

Vanochtend zijn we met de boot naar het eiland tegenover het hotel gegaan. Volgens de gids was er niets te zien hier in de zee. Ach toch maar even gekeken bij het rif. Honderden kleine visjes in alle kleuren van de regenboog. Soorten koraal die ik nog nergens gezien heb. Prachtig! Helaas wel kleine stukjes want de Madagasken hebben nog niet door waar het echte goud zit en ze lopen er over om op inktvissen te jagen.

Na een heerlijke lunch gingen we kijken bij grazende schildpadden. Om de zoveel tijd gaan ze even naar de oppervlakte om lucht te happen. En dan zwemmen ze weer naar beneden. Kun je schreiden door water? Zo cool, zo groot en zo dichtbij. Prachtig.

Helaas heeft Jelmer nu de koorts van Thijmen, maar die was na een dag weer beter dus we zijn wat minder ongerust.