Vanochtend stonden we vroeg op. We zouden een tocht van 7 uur gaan maken. Met een boot eilandhoppen, aan boord kayaks. Waarbij we iedere keer op interessante plaatsen in de kayak konden om dichter bij de grotten, in de grotten van de verschillende eilanden te kunnen. Het was een cool plan, dat wel.

Dit meer is het grootste zoetwatermeer te wereld, 82.000 km² en het gedraagt zich als een zee. Het weer is zo slecht dat alle niet zeewaardige schepen een uitvaartverbod hebben. Wel zon maar harde wind. Het klinkt wel mooi vanuit de hotelkamer, als de Waddenzee met slecht weer. Maar het is wel balen.

We hoorden het pas toen we op de kade stonden, 30 min rijden van het hotel. En dus waren we al vroeg bij de Tourist Office en kregen aanwijzingen voor een hike
Prima, dat hebben we gedaan. Plek genoeg om te parkeren. We liepen bijna alleen langs de rand van het eiland. Mooie rode ingesleten zandsteen rotsformaties. En omdat er geen enkele kayakker naar buiten werd gelaten konden de mannen steentjes gooien. Waar ze blij van werden. Helaas had ik voor het kayakken mijn watersandalen aan zonder steunzolen. Dat is niet iets waar ik echt blij van word.

Daarna een picknick met de spullen die we hadden meegenomen. Al met al tocht best een gave dag. Terug in het hotel bedacht Roelof dat het toch wel zonde was als we de eilanden helemaal niet zagen. En regelde hij een boot om 15.30 uur. We moesten om 16.30 onze kaarten halen. Gelijk in de rij staan. Heerlijk in de zon. Dus besloten boven op het dek te gaan zitten. Qua uitzicht mooi, maar al snel werd het heel erg koud!!!! We waren op de terugweg om 21 uur zo blij met het dekentje van Petra. En met de verwarming in de auto.

Nu hebben we net Noodles gemaakt en proberen we in bed op te warmen.