Vanochtend om 4 uur was ik wakker. Maar eens naar het toilet om wat tijd te doden. Opeens Petra voor de deur: “Ing? Change of plans..” zij kon ook niet slapen had wat door zitten lezen en kwam erachter dat we niet morgen maar vandaag afgesproken hebben om te gaan duiken. Dus niet naar de Mayatempel vandaag. Best nog even chaos als 11 mensen proberen tegelijk klaar te zijn. Verschil jongens meisjes is ook opvallend. Meike zag er prachtig uit in bikini met een kanten poncho, partywaardig. Taylor besloot zich aan te sluiten bij de rustige kant van de tafel, de van WelLingen-kant. En nu zijn we onderweg naar de boot. Vannacht beelden van oneindige diepten zoals waar we snorkelden in Oman. Ik zie er tegenop. Maar dat hou ik geheim.

We hebben gedoken en zitten in de auto terug. Twee duiken. Het viel reuze mee. Afdalen via een lijn tot 9 meter, dieper was het niet. Oefeningen onderweg en aan het begin. Maar daarna echt zwemmen. De eerste duik heette Musa=museum. Er stonden allerlei beelden. Mooi met echte houdingen en gezichtsuitdrukkingen, waar vissen tussen zwommen en koraal op begon te groeien. De tweede duik Jardines=tuin was een koraallandschap. Prachtig, mooie vissen er tussen.

Ik vraag me af of ik snorkelen niet toch leuker vind. Het kijken naar een wolk visjes en daar alle tijd voor nemen of een stuk koraal waar je omheen kunt zwemmen. Als ik dat tegen de mannen zeg verzekeren ze me dat dat beter wordt als je vaker duikt en dat zij het gewichtloos rondzweven heel erg cool vonden. Jelmer snapt wat ik bedoel, maar kiest beiden. Thijmen vindt duiken veel gaver.

Het leukste was toch wel dat Petra toen we boven kwame riep: “kijk eens bij Jelmer de vissen volgen hem.” Inderdaad allerlei vissen zwommen om hem heen. Bijzonder. Cool. Zelfs grote vissen. We waren reuze enthousiast. Tot hij zei waarom, hij had in het water gekotst na een slok zout water.

Nu op de terugweg doen de mannen een volgende poging om Cirque du Soleil tickets te scoren.

Gelukt zaterdagavond met zijn allen de laatste plekken. Yeeeha!

We rijden naar huis en het is druk op de weg. Roelof zegt, trots op zichzelf na een bijzondere invoegactie, “ik rij ondertussen vloeiend Mexicaans. ”

Oké deze foto is ook goud waard. Roelof op de vervangende bank. Op de achtergrond de vernielde multiplex versie. En daaronder de family bedroom. Soort kamperen