Vandaag besloten we niks te doen. Gewoon uitslapen. In de zon bij het zwembad lezen en andere belangrijke zaken.

Thijmen trok zich terug op de slaapkamer. Jelmer, Payton, Petra en Nikki speelden Cirque du Soleil in het water. Briljant, soort van. Roelof zocht dingen op, bijvoorbeeld een publiek strand waar met name de locale bevolking kwam.

We besloten daar heen te gaan. Het was een schildpadden beschermd gebied, bij de entré kregen we een verhaaltje in het Spaans en het verzoek om een donatie. Toen Roelof 200 peso’s voor de schildpadden gaf, straalde de man van oor tot oor.

Op het strand twee iguana’s, dat was een leuk begin.

Daarna gingen de meiden zonnen, prachtig wit strand, en wij snorkelen. Er stond een heel sterke stroom en na even uitproberen bedachten we een nieuwe oplossing. Go with the flow. We liepen zo ver we konden en lieten ons met de stroom terugdrijven. Zo cool, koraal, wolken vissen in alle soorten en maten. Honderden. Genieten!

Om16.45 uur kwam het mannetje ons van het strand jagen. Na 17 uur is het strand voor de schildpadden.

Thuisgekomen leerde de man bij de poort Roelof dat hij na 13 uur geen buenos dias mocht zeggen. “Buenos tardes amigo”. Met een brede smile. De dag dat we aankwamen hadden we boodschappen gedaan, die uitpuilende auto, er stond bier tussen ons in. En de bewaker zei dat het warm genoeg was voor bier. Dus Roelof bood hem een biertje aan. Dat mocht hij niet accepteren maar het gebaar was genoeg. Dit alles in ons steenkolen Spaans, maar we begrepen elkaar. We hoeven ons niet meer te legitimeren. Hij weet onze naam. En hij en Roelof zijn amigo’s. Wat wil je nog meer in het leven.

En als toetje de geluiden van al die vogels in de vallende schemering en kijk eens wat er in de boom bij het huis zat…. Mooi hè?