Vandaag begon met de buren die waarschuwden dat er water vanuit de tank op het dak liep en via de overloop de straat op. Er was een stroompje de hoek om. Dus werd het water afgesloten.

Goed, geen water is niet afwassen. Daar kunnen we mee leven.

Op naar Xelha, een enorm waterpark. Dit is een park waar ik aan kan wennen. Een enorme baai waar je kunt snorkelen. Er waren ook allerlei doe dingen, glijbanen, ziplinen etc. Maar die hebben Roelof en ik genegeerd. Wij snorkelden en dat was genoeg. ’s Ochtends prachtig helder water. Waanzinnig. Honderden vissen. Allerlei verschillende scholen. Een gigantische papagaaivis, nog nooit zo’n grote gezien. Die bek, die kaken. Om haar zwermden vier mannetjes maar ze was niet te paaien. Een barracuda, ook al zo groot, Wayne zei tegen Roelof dat hij zijn horloge af moest doen omdat Barracuda’s soms uitvallen op blinkende dingen. En een pijlstaartrog, doorsnee van een meter. Prachtig om te zien hoe hij wapperde met zijn vleugels om zand op te dwarrelen, tot je hem bijna niet meer zag. Zo elegant. Thijmen heeft een zwarte grouper gezien, ook enorm.

Tussendoor kon je op allerlei plekken eten en drinken halen.

De Sessions zijn nu op weg naar het hotel om niet morgen allemaal om drie uur op te hoeven. Kendall en Taylor vertrekken al heel vroeg. De rest van de groep vertrekt rond 13 uur. Dus Jelmer slaapt bij ons.  En wij slapen nog één nacht in het huisje. We hopen op water. En morgen ontmoeten we iedereen (behalve Kendall en Taylor) op het Vliegveld.

We zijn weer in het huisje. Het water doet het. Inpakken en heerlijk niets doen vanavond.

Roelof gaat zijn amigo aan de poort het laatste biertje brengen en onze laatste peso’s voor een echte Heineken.