Ai wat een nacht. De jongens zouden zeggen ” ik heb ruk geslapen”. Vanochtend begon ik met stevig klagen tegen Roelof; hij snurkte te hard, de deken was te kort, ik had op een koord gelegen, ik had geen kussen, er zat een mug in de tent, ik moest 4x plassen. Hij keek me grinnikend aan en zei: “ik verheug me op je blog” (Wie heeft vijanden nodig met zo’n man.)

Vanochtend hebben we gevist met een haakje aan een stuk vliegertouw aan een stuk bamboe. De jongens haalden nog best veel binnen, 7 minivisjes.

Daarna door het dorp gewandeld. We waren een attractie. Wat kindjes door de lucht gezwierd. Op de foto met een mevrouw. We hebben de school bezocht. Er was vroeger geen school in het dorp. En de dichtstbijzijnde school was op 15 km. Deze school is privé en doet alles mbv donaties. Vanaf 2009 zijn ze van 15 naar 30 naar 300 leerlingen gegaan. Het lokt kinderen uit arme gezinnen dat ze een gratis ontbijt en lunch krijgen. En omdat deze school goed loopt heeft de overheid er nu een middelbare school tegenover gezet.

Daarna even over een markt gelopen. Terug naar het kamp voor lunch. Tenten afbreken. En nu zitten wij te kijken hoe de driver en de kok samen inpakken. Damn mama wij hebben je meester gevonden. Deze mannen proppen meer in een auto dan wij ooit gedaan hebben. We hebben voor 5 dagen 60 eieren bij ons. 2 tenten, 6 slaapmatten, 6 stoelen, 2 tafels, borden, bestek, proviand. En natuurlijk onze tassen. Gelukkig hebben wij met slaapzak, lakenzak en handdoek 13 kg per persoon.

Roelof is gaan meehelpen. Ze hadden iets meer lengte of liever spierkracht op hoogte nodig.

De tocht over de Serengetti was prachtig, we zagen een groep Mariboe’s cirkelen en een aantal op de grond. En toen we stopten om beter te kijken zagen we 2 leeuwen. Later nog een keer 2 leeuwen, Giraffen, impala’s, gnoe’s, buffels, struisvogels, waterbokken, nijlpaarden, krokodillen. En het was niet eens een gamedrive. Iedere keer moest het dak weer naar beneden omdat het regende. Toen we bij de campsite waren begon het ook weer te sputteren. Met razende vaart zetten we met elkaar de 4 tenten op. De ingeroepen hulptroepen taaiden af bij de eerste dikke druppels. De jongens haalden blije herinneringen op; hoe zij in Frankrijk in de auto konden toekijken hoe Roelof en ik vloekend de tent opzetten.

En nu zitten we in een groot hok waar alle koks koken voor de toeristen. Er zijn geen kokkinnen in deze keuken.

Heerlijk gegeten. Nu naar bed.

Boven ons hoofd de Melkweg. Om ons heen witte muizen en de geluiden van leeuwen en hyena’s.