Vroeg vandaag. Ontbijt om 6 en om 6.30 uur in de auto. We lopen samen met een zingende driver. Nice zegt Roelof. “Ik zing gospel om luipaarden te vinden”. Ik ken de woorden niet zei Roelof maar ik zing graag mee. En dat bleek reuze verstandig.

Binnen 10 minuten zag Roelof een luipaardwelp uit de boom klimmen, het bleken er twee, samen met hun moeder. Wat een schutkleuren. Prachtig, om stil van te worden. Iets verder zagen we een groep hyena’s zich om 2 giraffen en een babygiraf groeperen. Het zag er georganiseerd uit. Gelukkig haakten ze af. Het neerhalen van een babygiraf leek ons niet leuk om te zien. Weer even later een mannetje en een vrouwtjesleeuw, een vluggertje dekt de lading niet eens voor hun liefdesleven. Whroaghhh en klaar is Kees. In de verte zagen we een cheeta, ook al zo’n een prachtbeest. Hoeveel geluk kun je op een dag hebben? Twee secretarisvogels die een nest maakten op een struik. En als toetje reden we door een gebied waar wij Lion King associaties bij kregen. Het enige wat ontbreekt was de aap die Simba omhoog houdt. We reden de hoek om en ja hoor daar, op een rots, een mannetjesleeuw met dezelfde wilde manen als Donald Trump. En dat allemaal in één ochtendgamedrive.

Vanmiddag nog een gamedrive. Ons geluk van de dag leek op. Alleen nog wat marmotachtigen, pielepielen volgens Roelof. Maar wat een uitgestrekte vlakten. Mooi licht. Waanzinnig. Jelmer geeft aan dat hij zich nietig voelt. En dan zegt Thijmen: “ik zag een vlinder, ik zag een grote vogel, jazeker ik geef het predicaat hidden little gem aan dit gebied”.

En dan als we bijna naar de tent zullen, springt er een luipaard in de boom vlak bij ons, en dan nog één. In het gouden avondlicht. Onbeschrijfelijk mooi. Het vrouwtje is overduidelijk krols en dartelt door de boom. Het mannetje is een dooie diender en in desperate need of Viagra. Een uur nadat we terug hadden moeten zijn, komen we terug in het kamp. Chaban heeft heerlijk gekookt. En nu liggen we weer in de tent. De Melkweg boven ons hoofd, wat willen we nog meer.