Vanmorgen op het programma cross-country skiing, Ik keek er naar uit, dat skiën leek me wel wat. Op tijd naar het ontbijt omdat we er om 9.00 u moesten zijn. In het donker naar het hotel waar we ontbijten, het voordeel is dat er nog maar weinig mensen zijn en we gemakkelijk een tafel konden krijgen. Toen we aankwamen bij de plek waar we moesten starten keek onze cross-country skileraar naar onze artic pakken en zei dat we die beter konden uitdoen, toen begreep ik dat het geen skiën was. Inderdaad begon het cross-country met een stuk lang laufen en pas daarna kwamen we op het langlaufspoor en toen snapte ik dat het echt gewoon langlaufen was. Er kwam een korte uitleg over het materiaal en we mochten beginnen, best lastig om de schoenen aan de ski’s te clicken. Het lijkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is om in het spoor/loipe te blijven. De basistechniek is om met een soort hupje af te zetten en dan te glijden. Eens op snelheid realiseerde ik me dat we nog niet wisten hoe je moest remmen, nadat bijna iedereen een valpartij had door gemaakt en moeizaam omhoog was gekomen, gaf de leraar nog 2 adviezen, weliswaar mijns inzien, boter na de vis, hoe op te staan en te remmen. Very simple just take ski out of the trail, oké , weer een valpartij verder gingen op pad; langlaufen, waar het naar een tijdje overging in cross-country skiën, best leuk en een fantastische natuur. Terug gekomen, zweet op de rug, maar allen voldaan, hadden de mannen honger en moest er een rendierburger in, lekker. We namen een take-away burger voor Ingeborg mee, die was thuisgebleven, zij blaft de hele nacht als een husky en hijgt als een eland die hard gelopen heeft. Tot mijn verbazing was de burger nog warm na 10 min lopen bij -15, dat kunnen die Finnen toch wel goed. Ervaring denk ik. Om 15.00 even een powernap doen, het is immers al donker en vanavond gaan we snowshoe walking to the northernlite doen, -27, mooi vooruitzicht.