Vanochtend om 8 uur zaten we aan het ontbijt, om 9 uur op de fiets. Ik heb iets gedaan wat ik nog nooit eerder deed. Terwijl de mannen gewone fietsen namen, nam ik een elektrische. Voor het eerst kwam ik niet met de tong tussen de spaken na 4 uur fietsen thuis.

Irek vond ons nogal gevaarlijk op de fiets. Poolse automobilisten scheuren echt heel asociaal om je heen. We snapten na 3 auto’s zijn huiver voor de doorgaande weg.

We fietsten eerst naar de grens met Belarus. Eigenlijk best indrukwekkend hoe aan die kant er een strook van 5 meter strak omgefreesd was. Mocht je al over de versperring zijn gekomen dan waren er altijd voetsporen zichtbaar. Beklemmend. Om te voorkomen dat mensen van Polen naar Belarus zouden gaan was de verklaring van de kant van Belarus.

Het hele bos is ingedeeld in vlakken van 1066×1066 meter. (1×1 werst) Omdat de tsaar de paden zo aan heeft laten leggen. Toch raar dat de hoge Veluwe ingedeeld zou zijn in feet omdat king Henry daar graag ging jagen. Wel goede paden. De meeste tenminste. Zandpaden dat wel. En sommige vrij smal, moesten we achter elkaar fietsen. Thijmen mopperde er vrolijk op los; “ wat voor ouders zijn jullie eigenlijk? Ik vroeg nog of ik een korte broek aan kon. Moet je doen Thijmen! ….. Dit zijn brandnetels! Brandnetels. Pure kindermishandeling”

We zagen een ijsvogeltje. En wat spechten. Het wild is opvallend weinig zichtbaar. Zou het zijn dat het er wel is, maar dat door eeuwenlange jachtgronden de genetisch beste verstoppers overbleven?

Als laatste reden we naar de place of power. Ik dacht naar de plek waar de elektriciteit voor het dorp werd opgewekt of verdeeld. Het was dan ook een bijzonder moment toen het om een plek in het bos ging waar stenen in een cirkel in de grond zaten die positieve energie gaven. Ik moest gelijk aan tante Anne denken. Voelde veel liefde en een glimlach. “Ik leef alleen op licht, maar voor de gezelligheid eet ik wel mee” Ben wel de rest van de dag heel vrolijk geweest.

Bij het hotel gekomen was er een muziekfestival in het park. Het begon echt heel beroerd, een koor zo vals. Maar de mensen waren prachtig. Nu klinkt het heel lekker. Eerst Klezmer, daarna zigeunermuziek en nu soul. We liggen in bed met het raam open, morgen om 3.15 uur staan we op. Op jacht naar grote zoogdieren. We zijn benieuwd. Slaap lekker allemaal