Een lange reisdag vandaag maar mooi opgedeeld in behapbare stukjes. We krijgen onze 4×4 en vertrekken om 10 uur uit Tblisi. Rijden nog een paar rondjes maar voor we het weten zijn we echt onderweg. Wat erg leuk is dat je de weg niet alleen hebt; koeien, varkens, ezels. Die laatste zowel in veterinaire als humane vorm. Kennen jullie de collectebus uit Harry Potter? De meeste Georgiërs denken dat hun auto dat ook kan. En ze hebben om-de-hoek-kijk ogen. Vooral handig voor diegenen die met hun stuur rechts rondrijden. (We hebben ontdekt hoe dat komt. Er waren te weinig auto’s en er werd van alles geïmporteerd. Logisch!)

Eerst gingen we naar het Ananuri complex een kerk en een verdedigingsbolwerk. Mooie gegraveerde stenen. Perzische invloeden. Dit land is zelden niet overheerst. De Perzen, de Russen, de Turken en volgens Roelof zijn nu de Chinezen bezig. Overal zie je Chinezen aan het werk, het lijkt Afrika wel.

Daarna naar het Gudauri viewpoint. Waar het vriendschapsmonument met de SU op staat. Daar hebben Georgiërs gemengde gevoelens over. Er waren allemaal mensen aan het parapenten. Mooi gezicht.

En toen verder naar de Gergeti Trinity Church. Ik denk het meest beroemde plaatje van Georgië. De weg was verzakt en we moesten een dirtroad op. Beetje als de rivierbedding in Oman. En het ging top. Tot een rijder naar beneden doorreed en wij op weg naar boven moesten stoppen. Niet handig. De wielen sponnen, (later ontdekte Roelof een handig knopje om de traction control af te zetten) we konden niet voor of achteruit. Gewoon doorademen, auto in vrij rolde wel iets naar achteren. Verder naar rechts en nieuwe poging gelukt! Boven was de berg bijna vrij van wolken.

Mooi is de kerk met de berg erachter. Prachtig. In de kerk was een bruiloft bezig.

Aangekomen bij het hotel trekt Jelmer zijn autogordel los. Echt los. Bleek niet vastgeschroefd. Hij is blij dat we geen noodstop gemaakt hebben, in dat geval was deze gordel vrij nutteloos geweest.

En daarna door naar het hotel. Een hotel met kamers met uitzicht.

De mevrouw van de balie had nog een goeie grap. “Ik kan jullie een korte wandelroute naar de kerk geven”. Mmmm kan nooit echt kort zijn.

Achter ons hotel een kippenhok met een haan. Coq au vin vanavond lijkt mij een goed plan. Ook voor morgenochtend. We gaan toch naar een restaurant. Gemiste kans zou ik denken. Ik bestel rode wijn, heb nu grenzeloos vertrouwen in Georgische wijn. Helaas ongegrond; deze wijn is… kruidig en een beetje zuur, met cognac, honing, een kaneelstokje, steranijs, sinaasappel en kruidnagels is er misschien nog wat van te maken.