Vanochtend werd ik heel vroeg wakker, uur of 5, en man wat was het uitzicht prachtig. Ik heb er zelfs Roelof voor wakker gemaakt. De berg in de verte schijn je niet vaak zonder wolken te zien. (“Rumor has it that it shows it’s top only to people with pure heart and soul”). Ik vraag me af of het niet aan de tijd van de dag ligt. we hebben hem al in heel wat weertypen gezien. Best goede plek voor een time lapse (wat ik zelf natuurlijk niet zou bedenken, idee van Marijn)

Nog even slapen en dan om 9 uur ontbijt. En wat voor ontbijt. Prachtig, met uitzicht op weer een andere lichtval op de drie-eenheid kerk.

Daarna gingen we wandelen, een tocht naar watervallen. De ene klein, de ander groot. Heel veel bloemen, vlinders en insecten. Wat vogels. Prachtige wandeling naar de kleine. Even zoeken voor de grote, verder en steiler en pal in de zon. Maar tegen iedere gewoonte in was ik keurig ingesmeerd.

En toen in de lucht gieren, waanzinnig wat een beesten. Prachtig hoe ze rond de bergen suizen. Best lastig vast te leggen. En dus stonden, zaten, lagen we met onze rug naar de waterval te wachten op de gieren. We hebben de soort net opgezocht; de vale gier. wij zijn toch meer van beesten dan van landschappen. Maar toch met een vlinder, een vogel en natuur krijgt deze omgeving het stempel hidden little gem.

Daarna zouden we een andere tocht wandelen. De route om er te komen met de auto was helaas versperd door rotsblokken. Dus bedachten we een alternatieve route. Wat een prachtige omgeving, grote kuddes schapen, een gletsjer, een natuursteenzagerij, een brieke brug, half ingestorte wachttorens en oude huizen. Ik vind ze prachtig; wat moeten ze ooit waanzinnig mooi zijn geweest. Nu zijn ze mooi in vervallen glorie. En een lange strook; is het een vliegveld vragen we ons af? Droog klinkt vanaf de achterbank “gezien het kruis is er dan behoorlijk wat mis gegaan.”

Roelof wil graag doorrijden op deze wegen die het goed zouden doen op “de gevaarlijkste wegen van de wereld”. Ik wil heel graag foto’s maken in dat vervallen lege dorpje, Thijmen is geen fan van deze route en voorspelt regen, wat gezien de kleur van de lucht een grote waarschijnlijkheid heeft, en dirtroad, regen en steile randen lijkt hem geen goed idee . En Jelmer vindt alles goed. Na wat geharrewar besluiten we terug te keren. Ik fotografeer het dorp en als we bij de steenzagerij zijn vallen de eerste druppels.. en ze worden dikker en groter en dan vallen er doperwt grote hagelstenen en het dondert. Wat zijn wij blij dat we niet zijn gaan lopen.

Het schijnt dat ik “Stop, stop,stop!” roep als ik wil fotograferen. Stop om Roelof te laten stoppen, stop als hij te lang doorrolt en stop als hij te vroeg optrekt.

Over Roelof hebben de mannen besloten dat hij de handrem naar de filistijnen heeft geholpen. Nou had George over deze auto gezegd dat het een decent car was. Hij heeft wat butsen en plekken, maar het grootste probleem ontdekten we gisteren toen Jelmer opeens met zijn gordel in de hand zat, het ding bleek niet vast te zitten bij de zitting. Minor problem dat we tegenkwamen was het zonnedak dat inderdaad alleen voor zon is. Vanochtend kregen Roelof en ik al om en om een gutsje water, maar tijdens de bui vandaag ging het wel snel. We hebben de rubbers verbogen en aangestampt, de moer uit de middenstoel gebruikt voor Jelmers gordel en ach met die handrem zit het wel snor. It’s a bloody fine Toyota 4×4! (We verwijzen hierbij naar het programma Top Gear “killing a Toyota”)

En terug in het hotel spelen we een spelletje en valt het ons op dat er meer sneeuw ligt op de berg achter de kerk. Waanzinnig!