We zitten in het hoogste continue bewoonde dorp van Europa. De weg er naar toe was een pittig weggetje. Halverwege een bord dat er gewerkt werd van 8-12 en van 14-18 uur, “u kunt in die tijden niet door, sorry voor het ongemak.” We reden de ruime eenbaansweg (voor twee rijstroken, maar gewoon verder. En het klopt ze zijn aan het werk.

Ik vind deze weg matig aantrekkelijk. Kijk in de passagierstoel ook steeds over de rand. Jelmer schatert op de achterbank om mijn gezicht dat hij in de zijspiegel ziet. Ze vertellen Roelof dat met zijn rijstijl LOSBS, (late onset shaken baby syndrome) op de loer ligt. Als ik voorzichtig verwoord dat voor iemand die bergen nooit echt leuk vond dit wel een sprong in het diepe is vertellen ze me in alle toonaarden dat er niets mis is met de weg, volkomen veilig. Ik wijs vlak voor ons; oh ja dat kruis dat daar staat is voor gelovigen. Ze moeten er zelf heel hard om lachen.

De mannen zijn toch goed op dreef en het is een genot een stuk te rijden. Thijmen: “ik heb grotere voeten en je weet wat dat betekent; grotere voeten…. grotere slippers”. Jelmer: “je weet Thijm wat er gezegd wordt… shoesize doesn’t matter”.

Roelof ziet een hoop met allemaal takken in de zeer snelstromende de rivier; “een bever?, vraagt hij. De mannen schateren; het betreft dan wel de extreme sportbever. Of het moet de beroemde Redbullbever zijn. Vervolgens nemen ze mij op de hak, ik geef toe dat navigeren niet een kernkwaliteit is maar om te zeggen dat ik dysmapyli heb is onaardig. Thijmen probeerde het nog te verzachten “ je kunt er niets aan doen, je bent directionally challenged of te wel geografisch gehandicapt”.

En nu zitten we in hotel Panorama Ushguli. Het klopt; we kijken uit op de Shkhara gletsjer. Maar eerlijk is eerlijk ik geniet meer van een drie maanden oude pup met de grootste poten die ik ooit gezien heb, die aan mijn voeten ligt. Hij is 3/4 van Louis, nu al. Dit wordt een reus.

Roelof en ik kijken uit op een roedel Kaukaschische herdershonden, hoewel het zouden ook Armeense wolfshonden kunnen zijn, waarvan de dame loops. En verderop bulldozert iemand aan de weg of zijn leven er van afhangt. Maar niet erg efficiënt. Net een voetbalwedstrijd; Roelof geeft aanwijzingen vanuit zijn stoel. “Levendig dorp, Ushguli.”