En daar zitten we dan. Best saai en dit is de eerste dag, gisteren zaten we tenminste nog in een auto.

Gelukkig hebben we veel te regelen. Nachtdienst: verkocht✅, waarneming: maandag geregeld✅, ouders op de hoogte gesteld✅, nieuwe vlucht gezocht✅ alleen weten we nog niet wanneer vertrek.

Helaas voor de lezers zal de blog de komende dagen gaan over voedsel en het uitzicht, dat de laatste uren afgezien van een kraai en de zon die zich verplaatst, niet verandert.

Nou toch wel; we moeten geld hebben; het gepinde geld is op en de creditcard wordt geweigerd, vorige hotel ook al maar toen hadden we cash. Op zoek naar een pinautomaat maar die wil onze bedragen niet uitkeren. Op zoek naar een bank maar die blijkt om de zaterdag dicht en jullie raden het al welke zaterdag het is. We worden wat zweterig en dat komt niet door de zon. De derde bank is wel open maar de aanwezige mannen kunnen geen geld geven, maar wel voor ons rondbellen. Uiteindelijk een wisselaar op 2,5 km. Het is fijn om te wandelen. Ze zijn superaardig. We kunnen op afstand blijven. En we hebben voldoende geld om het hotel te betalen.

Het was heerlijk even te wandelen en we hoefden niet te hoesten. Kijken naar alles wat mooi is.

Maar toch ook dit is India, open riolen die handmatig schoongemaakt worden. In de steden op een warme dag stinkt het. Langs de straten loopt het riool met cementplaten er op en kieren waar het gas eruit en het regenwater erin kan. Hoe zal dat zijn in het regenseizoen vraag ik me af? Is dat waarom ze de verzamelgracht uitdiepen en schoonmaken? Deels handmatig, deels met een grijpertje, het werk van de onaanraakbaren, de laagste kaste in India. Officieel 25 jaar geleden afgeschaft. Wat een werk.

Even gegoogled op riolering en India vond ik dit. https://www.tudelft.nl/stories/articles/waterzuivering-in-india-een-zaak-voor-de-lokale-gemeenschap

Het viel me op dat bij Kaziranga NP in de buurt veel huizen achter het huis een afgeschermd hutje hebben van plastic of golfplaten, te klein voor een krotwoning, ik vroeg me af of het een latrine is.

Roelof belt naar de bank in Nederland. Volgens de mevrouw moet het gewoon kunnen. Online lukt betalen met creditcard inderdaad wel. we wachten het weer af.

En nu zitten we binnen. Onze tijd uit te zitten. We besluiten te bellen met het consulaat; want wat zijn de regels in India, hoe lang in isolatie? Ze zijn onbereikbaar, we hebben het vele malen geprobeerd. We appen en krijgen een formuliertje met isolatieregels, maar niet hoe lang, onderaan het officiële coronanummer van India. We bellen dat nummer; geen contact. We blijven bellen en we kunnen ze niet bereiken. We mailen het consulaat voor contact, geen reactie. Hoe lang moeten we in quarantaine? Het voelt niet goed dit hotel waar niemand het weet. We houden de Nederlandse isolatieregels aan en doen stinkend ons best. We luchten, we hebben gelukkig een grote pot sterilium mee, we houden afstand, maar het is niet fijn. Het voelt niet goed. De reisorganisatie zei dat we eruit gegooid zouden worden als we het vertellen. We googelen; er schijnen quarantaine hotels te zijn, we bellen, we zijn niet welkom omdat we covid positief zijn. We bellen het ziekenhuis waar de COVID controles volgens Google gedaan worden. Ze verbreken de verbinding. Eigenlijk voelen we ons behoorlijk machteloos. Niemand die je helpt of ondersteunt en als je eerlijk zegt dat je covid Pos bent ben je niet welkom en wordt de verbinding verbroken. Het 24/7 nummer van het consulaat is ook opmerkelijk onbereikbaar.