De berichtgeving de afgelopen weken om op reis te gaan waren natuurlijk niet echt enthousiasmerend. Vliegveld perikelen. Mery miste 2x een vlucht en is haar koffers kwijt. Wij zelf misten de laatste keer een vlucht en zaten een weekje vast in India. We dachten slim te zijn; vertrek van Frankfurt. Helaas ook daar stakingen om onze strategie achterhaald te laten zijn. Het voelt meer als op avontuur gaan. We zien het wel.

Er ging wat mis deze vakantie. Verkeerd ingepland en teveel diensten om te ruilen. Zelf het rooster niet gecheckt. Dom. En toen hadden wij vrij waar Jelmer het niet had. Weer geen Borneo dit jaar. En met drie in plaats van vier reisgenoten. Thijmen mocht het reisdoel bepalen.

We zijn moe; mems overlijden en een pittig diestenschema hebben een wissel getrokken. Dus besluiten we te proberen relaxt op reis te gaan. Pas na het weekend vertrekken. Rustig pakken. Louis naar Els brengen. Nienke zorgt voor de katten.

Een nacht eerder naar Frankfurt gaan en daar in een hotel slapen. Morgen rustig opstaan en ontbijten en vooral geen stress. Roelof reed. Gelukkig want ik heb in de auto liggen slapen.

Het hotel is onbemand. Sleutels in een kluisje. Best vreemd. We staan even later wat beteuterd in kamer 104. Een lit jumeaux dat wel. Maar met zijn drieën??? Door die ene Chupa Chup lolly op het bed bedenkt Roelof dat we misschien wel twee kamers hebben. Terug naar het kluisje en jawel hoor, nog een welkomstbrief. En nu hebben we allebei onze eigen lolly in kamer 405.

Het is hier ook 35 graden dus we wennen vast aan de temperatuur van Jordanië. Met een raam open al wel beter nu.