Aljoun forest en Umm Quais 11/8/‘22


Helaas zijn er alleen begeleide hikes en die zitten allemaal vol. We overwegen aan te sluiten bij een andere groep maar gezien onze wandelervaring gisteren twijfelen we; 4 uur doen over wat in 2,5 uur past lijkt ons killing.

Dus doen we de lange Roedeer trail. We kijken even naar noest arbeidende mieren. We zien hertenkeutels en iets anders. Rare hond? Hyena? Ik heb een sporenboek voor Afrika, ik zal eens zoeken. Vannacht hoorden we iets op het dak, klonk als steenmarter. Heel huiselijk. De lange wandeling is hoogstens 25 minuten. 3000 stappen. Thijmens visie op die van gisteren is dat het hooguit 10 min was.

En nu zit ik heerlijk op het terras. In de schaduw met een lekker windje. Voor me staat een steeneik? het zijn 3 boompjes met die prachtige vruchtjes.

Gisteravond hoorden we een Duits meisje zeggen dat ze even een Nederlandse truc ging doen. We moesten er erg om lachen. Ze goot alle lutjes uit alle flessen om één volle te hebben. Vandaag zie ik dit. Thijm en ik vonden vooral de positionering van de ontvangende fles erg gewaagd.

We rijden om 12 uur richting Umm Quais. Een stadje met geschiedenis. In de Romeinse oudheid de tweede stad na Jerash. Meermalen wordt de omgeving genoemd in de bijbel. In ‘67 werd Umm Quais gebombardeerd door Israël omdat Palestina van hieruit opereerde. Vanaf dit dorp zie je het meer van Galilea, de Golanhoogvlakte en Syrië

We zitten bij het blauwe puntje.

De weg hier naartoe is prachtig. Overal oude bomen die uit de witte rotsgronden lijken te groeien. Oude olijfgaarden. Nomaden met hun geiten, koeien en zelfs een dromedaris. We rijden verkeerd, gelukkig zou ik willen zeggen. Het is prachtig. Het ijs met onze chauffeur is eindelijk gebroken. Hij vertelt over het Noorden. Blijkbaar heeft ons enthousiasme hem ontdooid. Hij wijst de Golanhoogten en Syrië aan.

We bezoeken de opgravingen. Thijmen laat ons beloven dat we niet de 3e belangrijkste stad uit de Romeinse tijd gaan bezoeken, want dat kan nooit veel zijn. Ik vind het wel bijzonder; delen van het dorp zijn platgebombardeerd en delen van de Romeinse stad ook. Er staan zwarte pilaren tussen de ons nu bekende kleuren. Geblakerd tijdens die laatste oorlog?

De twee kleuren pilaren en het meer van Galilea
Platgebombardeerd dorp

Nog een klein detail. Een zonnehoed zonder touwtje onder de kin is niet echt handig. De mannen lachen me uit als ik voor de tigste keer achter mijn hoed aan ren. wel goed voor lijn. En voor contact met Jordaanse mensen. Er staat hier een straf windje.

Paardenkracht
Ik hou van landen zonder APK keuringen

Vanavond gaan we Jordanees koken en eten. Ik heb er zin in.


Plaats een reactie