We staan op tijd op om een relaxte start te hebben. Thijmen doucht na mij en vraagt precies wat ik gedacht heb; hoe kan je een 5 sterrenhotel hebben en geen thermostaatkranen? Wat zijn de criteria? Hij zoekt het op 2,5 man personeel per kamer. Voor iedereen een zeepje. (Ik zou zelf voor iedereen een handdoek meer prioriteit geven).

We eten op dezelfde plek in het hotel en de mevrouw is verbaasd dat we niet 2 cappuccino vragen. Ik vind het knap als er zoveel mensen komen dat je dat weet. Moet gezegd ik ben onder de indruk van al het personeel hier. Aardig, vriendelijk, gastvrij, tweetalig en persoonlijk.

We rijden naar Madaba. Het is raar dat de duik- en snorkelgebieden van Jordanië naast een grote containerhaven liggen. hoe groot zou het beschermde gebied zijn? Ik hoop groot. Ik hoop dat over 10 jaar het nog net zo schoon of schoner is en de groei van het koraal doorzet. Zou het helpen om uitleg te geven aan het publiek? Dat je koraal niet aan moet raken. En plekken aangeven waar je zonder schade te berokkenen de zee in kunt?

Het waait. “The dusty season”. Het is heel gaaf. Nou ja om te zien, vast niet voor de auto. Het is als rijden in de mist, met vlagen en slierten.

Als we in Madaba zijn gaan we eerst een lunch scoren. Een sandwich in zomaar een winkeltje aan de weg. We mogen boven gaan zitten. Het plafond is aan de lage kant. Totale prijs voor ons drietjes 4 Jod. Het smaakt heerlijk. Na het eten gaat Thijm terug naar het hotel. Hij hoeft de Mozaïekvloer niet te bewonderen. Als ik eerlijk ben. Je mist er niet heel veel aan. Als is het knap een gemozaïekte landkaart. Ik denk er later aan terug als wij op googlemaps vertrouwend door de stad lopen. Ik geniet wel van gewoon door het stadje struinen.

Daarna door naar de kruidenwinkel. Ik vind er gedroogde hibiscus voor karkade; hibiscuslimonade, prachtig rood en lekker fris. En Baharat, een kruidenmix. En Za’atar, niets lekkerder dan dat op je ei, of met komkommer en yoghurt. Het is een prachtwinkel, met laatjes en glazen bakken allemaal vol kruiden, rijst, meel, noten, zaden.

En dan op zoek naar een boekwinkel. Wat is de wereld veranderd, ik type bookstore in googlemaps en ik vind er een drie minuten verderop in een zijstraatje. Gave winkel. Boeken in allerlei talen. De boeken liggen andersom, grappig om te merken. Roelof gaat buiten zitten en ik kijk rond. Helaas weinig Arabische boeken en geen gewone kranten, alleen collectors items. Ik vraag hun hulp en wordt verwezen naar een andere winkel. 4 minuten lopen. Maar die hebben niet wat ik zoek. Uiteindelijk terug naar de eerste. Een oude krant met gedichten gekocht, misschien moet ik eerst met Google translate aan de slag voor ik ze onder klieder.

Ik vind het mooi, het eerste gedicht dat ik vertaal is dit. Zo voelt voor mij reizen en mijn fotoboekverslagen maken. Herinneringen om heel lang op te teren.

Vanavond gaan we eten bij Haret Jdoudna, een goed restaurant. Misschien kunnen we daar Mansaf eten, dat is al door twee mensen aangeraden.

Het is leuk om met Thijmen te wandelen. We komen jonge vrouwen tegen die een praatje met mij beginnen maar ik denk dat ze eigenlijk met Thijm wilden praten. Grappig.

We hebben heerlijk gegeten. Een tafel vol verschillende dingen.