Het nadeel van verbouwen van een totale benedenverdieping is dat je heel veel spullen moet verplaatsen en dan bedoel ik echt heeel veeel. En dat alle kasten leeg gemaakt moet worden en de kasten moeten ook weg. Half april begonnen we verhuisdozen te vullen en in een slaapkamer te zetten. Langzaam raakte hij tot de nok toe gevuld. En later ook onder de overkapping. En de schuur. Gevolg is dan dat je dus eigenlijk niet zoveel ruimte over hebt om nog zaken in op te ruimen. En een ander gevolg is dat je niets, maar dan ook niets, even snel kunt pakken. Maar ja dat hoort erbij.

Net als keuzes maken. Het is fijn dat Roelof en ik heel goed samen kunnen kiezen. Bij een tegelwinkel in Enter hadden we na 15 minuten onze keus gemaakt. Om niet overhaast te beslissen gingen we ook nog naar een andere winkel en kwamen daar op ongeveer hetzelfde, maar minder mooi. En eerlijkheid gebied, we zijn bij Paul Roescher in Rijssen begonnen, binnengelopen, maar daar zat iets in de lucht dat we elkaar aankeken en, nee schuddend, het pand weer verlieten, wat onaardig is want ze waren allervriendelijkst.

Roelof bedacht ook nog een klein tussendoortje, projectje 6. Onze open haard was ook heel erg nodig aan vervanging toe, ik kon hem niet meer open krijgen. Dus op een zaterdag reden we ook nog even heen en weer naar Rijssen om een nieuwe open haard te kiezen. Vreselijk gelachen, wat een aardige verkoper. (En het is trouwens bloedheet op een zonnige dag in een openhaardenwinkel.) en hier dachten we prima haard, deze wordt het, niets meer aan doen. Dus dat was gelijk de eerste keus. Leuk als iets ook een keer goedkoper uitvalt dan gedacht.

Ik moet niet vergeten nog een belangrijk ding te noemen: het afplakken van het leefgebied boven. Wat niet groots klinkt maar in een huis met een vide toch echt wel een dingetje is. En stoffig was het de weken erna!

En toen op Jelmers verjaardag hebben we met zijn allen een mega-verhuis-en-vloer-uitbreek-dag gehad. Wat een werk. Maar vooral wat gezellig.