Gisteravond wandelden we naar Travestere om te eten bij Tonarella. (Aangeraden op insta) Wat is iedereen aardig. We volgen het advies van de ober: we eten als voorafje artisjok en gehaktballen. Heel grappig gewoon 3 grote ballen, we hadden wat kleine balletjes verwacht. Bij de ballen zat Cichorei, superlekker. Waarom hebben we dat niet meer als groente in Nederland? Ooit hadden we dat want we maakten er in de tweede Wereldoorlog surrogaatkoffie mee . Raar hoe dingen veranderen.
Daarna had Nienke Tonarello Carbonara en ik Tonnarella van nonna Nadia gekozen. Alles was overheerlijk, maar jemig wat veel. We bakten er allebei niets van en om beurten kwam het personeel vragen of het wel goed met ons ging, of het eten wel goed was. Uiteindelijk gaven we het op. Een bijna volle fles wijn en voldoende tonnarello voor vanavond kregen we mee in bakjes en een tas. Maar de maaltijd afsluiten zonder toetje vond de ober geen goed idee, dus deelden we een tiramisu.

Vanochtend begon met het zoeken van een stepje en nog belangrijker uitvinden hoe het werkt. We voelen ons beiden nogal dom hoe moeizaam we snappen hoe we dat ding moeten gebruiken. Het “gas geven” met mijn rechter hand is niet echt succesvol en bij het rijden over de keitjes tikt mijn vinger ritmisch op de rem. Ik ben blij als bij de fietsverhuur zijn. We huren elektrische fietsen en scheuren, voor zover het verkeer dat toelaat, door de stad. Je komt ogen tekort. Om elke hoek is wel weer iets te zien. Van bombastische gebouwen tot pittoreske straatjes.

We begonnen bij de kerk van Sint Ignazio zowel het dak als de koepel zijn trompe l’oeil, echt heel gaaf. Was

En dan lopen we een straatje in en drinken de lekkerste cappuccino ooit met elk een klein taartje erbij. Verrukkelijk. Om mee te nemen of staand te nuttigen, betalen we €7,50 voor het geheel. Hadden we aan een tafeltje gezeten dan kostte alleen één kopje cappuccino €7,- grappig.
Daarna gaan we naar het Pantheon. Indrukwekkend. Dat de Romeinen al cement hadden wist ik niet. We hebben een audio met uitleg gevonden. Heel erg leuk om overal extra informatie te krijgen.

En we sluiten af in de Joodse wijk. We lunchen daar ook. Heerlijk weer artisjok en heerlijke falafel, we bestellen zelfs nog extra van die laatste, denk zelfs dat Roelof deze zou lusten.

Nienke vraagt aan de barista of het heel raar is om cappuccino te drinken na 12 uur. Hij lacht en zegt dat het bij het ontbijt hoort. “Maar mogen we het toch bestellen omdat het zo lekker is?” Zijn antwoord, met brede lach, is briljant: “we’ll judge you in silence”.

En nu houden we siësta. Want hoewel ik heel erg mijn best doe om mijn vinger hoog te houden, klopt het nog steeds. En Nienkes buik plaagt ook.
Ik heb geslapen en daarna hebben we kliekjes gegeten. We hangen op de bank en kijken Vaticaan tv. Meer dan 200 kanalen maar geen Engelstalige. Zelfs dame Helen Mirren spreekt Italiaans. We proberen verstandig te zijn. Morgen gaan we naar Pompeï.