Vanochtend een tour door de musea van het Vaticaan. Een leuke gids en we hadden ontbijt in de tuin waardoor we voor de massa aan binnen zouden zijn. We keken rond en dachten voor welke massa aan, we zijn de massa. Later hoorden we dat dagelijks 35.000 bezoekers de Vaticaan musea bezoeken dus misschien waren we toch voor de massa aan.

De gids was vol enthousiasme aan het vertellen dat de producten die we aten van de residentie op het platteland kwamen. Eieren van de paus en milk van de paus. Ik weet niet ik schoot er nogal van in de lach. Als je in het Vaticaan bent is alles een soort van gezegend. Naast ons zat een oud Amerikaans echtpaar en hun kleindochter. Hij had vogelpoep op zijn schouder en na alle heiligheid zei ik “Holy shit”. Het bleek dat opa en kleindochter een vlog maakten waarbij ik een klein gastoptreden mocht doen om die legendarische woorden te herhalen.

Er is 8,4 km aan kunst in de Vaticaanse musea. Er zijn ook nog eens 84 km archief met allerlei boeken en teksten. En dat op een oppervlak van 2 kilometer.

Ik weet het niet. Hoeveel van deze kunst is gekocht of gekregen? Had met al dat geld niet iets anders gedaan kunnen worden. Ego en macht. Door father Albert is mijn gevoel bij de katholieke kerk; vriendelijk, liefdevol, vrijgevig, eerlijk. Ik weet natuurlijk dat dat niet klopt. En dat gevoel werd vanochtend versterkt.

De Sixtijnse kapel was prachtig. Je mocht er niet fotograferen en niet praten, dus we hebben er lang gewoon zitten kijken. Michelangelo was liefhebber van mannen. Hij had honderden prachtige naakte mannen geschilderd, God heeft, in zijn optiek, een goddelijk kontje (fietser in zijn vrije tijd denk ik). Was zelfs toen nog wel een dingetje, de billen van God waren nooit eerder geportretteerd. Een preutse Nederlandse paus liet er in latere tijden allemaal doekjes voor schilderen. Je zult toch beroemd worden als schilder van schaamlapjes….

En nu rusten we even uit voor de tweede etappe vanmiddag.