Vanochtend om 6 uur ging de wekker, vandaag staat Drangey eiland op het program. We rijden van Akureyri naar Sauðárkrókur en er is niemand op de weg. Stappen daar om 8.45 uur op de boot. We zitten heerlijk in de zon. Het is prachtig weer. Wat is dat met ons en het weer; we gaan naar de woestijn en het regent en we gaan naar IJsland en het is droog.

We zitten in de zon op het achterdekje als ik opeens een walvis zie. Dat is een toegift. Blijft toch prachtig zo’n enorm beest.

We leggen aan en moeten een pad stijl omhoog volgen, 180 meter omhoog, in onze telefoon 35 verdiepingen. Maar ja dan heb je ook wat: 100.000 puffins en vele meeuwen, zeekoeten en een echtpaar valk.

Moet zeggen dat ik weinig fotografie-energie voel als ik tree na tree, trap na trap omhoogklim. Ben altijd bang dat mijn knie een grapje doet en ik er doorzak en mijn evenwicht verlies. Dat geeft niet de soepelste tred of meest ontspannen houding op ladders.

Onze tourbegeleider, Helgi Rafn Viggósson speelde voorheen in het nationaal basketbalteam van IJsland. (Ik vind hem niet enorm lang, hij blijkt 1.96m) Hij vertelt enthousiast over de moordenaar, Grettir de sterke, die een periode gewoond heeft op Drangey island. Alsof hij er zelf bij was. Het blijkt rond 990 na Christus.

De meeuwen zijn enorme schreeuwers en schijters. De papegaaiduikers maken een klaaglijk loeigeluid op de grond maar als ze vliegen hoor je alleen hun vleugels suizen. 300-400x per minuut. Ze vliegen half augustus uit en gaan de zee op, richting Groenland, Canada, ze blijven daar tot april van het volgend jaar en komen terug. De pufflings zoeken een plek voor een nest. Starten met graven en gaan daar de volgende 5 jaar mee door, ze komen steeds terug naar dezelfde plek. Dan zoeken ze een vrouwtje om mee te paren en voor de rest van hun leven bij te blijven. Op zee vliegt elk zijn eigen weg’ maar in het voorjaar maakt het mannetje het nest schoon en wacht op zijn vrouwtje. Er is een broedkamer en een toiletruimte, dus zie je geen poep bij een puffinnest, dit in tegenstelling tot de meeuwen,@ wat een stinkzooi. Terwijl ik de trappen opliep suisde er een flats langs mijn hoofd. Ik kwam er genadig van af, drie spetters in mijn haar en een op mijn bril.

Puffins worden gegeten in IJsland en met heel grote netten gevangen. Ik zie mannen als achter vlinders rondrennen, maar wordt gelijk gecorrigeerd door de IJslanders. Serieuze zaak blijkt, het wordt zeer rustig gedaan en alleen de puffins zonder visjes in de bek, want die met visjes hebben jongen om te voeren. En dus alleen in het broedseizoen. Blijkbaar net zoiets als grapjes maken over de Elfstedentocht in Friesland puffinvangst zit in het hart.

Maar wat is het heerlijk om in het gras te liggen en te genieten van de vogels, de zeelucht en de zon. Aan de terugweg denk ik nog even niet.

Als we terug zijn eten we op een terras in de zon en genieten van het prachtige weer. En nu gaan we avondeten