Van Highland base naar Igloo city , high naar low 09-08-‘23


Vandaag zouden we de Skeljafell hike bij Kerlingarfjoll gaan wandelen. Het is prachtig, de zon schijnt, de kleuren zijn magnifiek. Alleen de grond is een soort kleiige meuk die het profiel van je schoenen zo dichtslibt en de trappetjes zijn hoog, stijl en hebben geen leuning. Na de eerste bedenk ik dat ik toch stokken mee had moeten nemen. Thijmen rent naar de auto. Misschien had hij beter kunnen lopen, want hij komt nogal astmatisch hoestend terug.

Dit is de terugweg.
Ik ben tot linksboven gekomen en weer terug.

Ik worstel me nog een paar trappen op en af, en dan besluit ik de handdoek in de ring te gooien. Het is onweerstaanbaar prachtig en het is voor mij niet haalbaar om vandaag meer dan een uur te lopen. Hoe zeg ik dit netjes. Kutzooi!

Thijmen is er niet rouwig om. Die wilde wel een rustdag. Jelmer en Thijmen proberen me op te vrolijkend door ons YMCA in schaduwletters te laten schrijven, en dan LOVE om vervolgens door te stoten naar COCK. “Hou die O vast papa, kom op mam je kunt een K”. Ik zeg “That escalated quickly”. Thijmen vindt dat een weinig vrijdenkende opmerking: “moeders de vrouw, deze 3 woorden horen gewoon bij elkaar.” Ik wijs naar een mijnheer verderop die serieus foto’s maakt. Moet er toch niet aan denken dat er thuisgekomen COCK op zijn foto’s staat.

We gaan weer op weg. Ik heb nog twee wensen, een mooie foto van IJslandse paarden. En een foto van een raaf. We komen een hele groep paarden tegen dat is echt cool. Nog één taakje,de raaf

En dan rijden we door naar Icelands Igloo city. We slapen op luchtbedden in een tent in een tent. Boven de binnentent hangt een grote kerstster. Op de vloer ligt kunstgras en we hebben een tuinzitje. Het is wel heel grappig. De overgang van onze duurste naar onze goedkoopste nacht is nogal een overgang, van “Hero to Zero” vat Jelmer het samen.

Hij is toch goed in vorm, om nogmaals met Jelmer te spreken : “als we het positief bekijken: we zullen hier geen lichtvervuiling hebben.” Dat klopt, misschien zien we de Melkweg of het Noorderlicht dat zich een paar maanden vergist.

Roelof heeft zijn Polarsteps vervolmaakt. We zijn rond!

Onze volgende zet voedsel. Waar zit hier een winkel? Of een restaurant? Dit is werkelijk het eind van de wereld. Het dichtstbijzijnde restaurant ligt op 20 min en begint bij 5000 Isk. En dan heeft Roelof een ingeving. Hij kamt de auto uit; vanavond is kliekjesavond. (En we hoeven zeker niet bang te zijn voor vampiers)


Eén reactie op “Van Highland base naar Igloo city , high naar low 09-08-‘23”

  1. Wat een heerlijk reisverslag Ingeborg, ik heb genoten van je verhaal en foto’s, temeer omdat het een feest van herkenning is. We deden hetzelfde “rondje” 6 jaar geleden. Prachtig ongewoon woest betoverend land.

    Like

Plaats een reactie