Wat een dag!


We stonden om 5.25 uur op en om 6 uur begonnen we met een morning cruise. Prachtig licht. We zagen een mannetjes orang-oetan met van die flappen. Hij deed wel flauw door zich achter takken te verstoppen. Alleen de dominante man heeft deze uitstulpingen aan zijn gelaat.

Een krokodil, een ijsvogeltje en een helmeted hornbill. In dit hele gebied zijn er acht van die laatste, dus dat was best uitzonderlijk. Cool beest. We zagen ook een white-bellied sea eagle. (Ik schrijf de namen in de blog anders zoek ik me thuis met het fotoboek maken het leplazerus)

We hebben een lummel ochtend. Jelmer en Roelof spelen Hive, en ze leren het twee Canadese meisjes. We spelen ook nog met zijn allen regenwormen. En terwijl wij ons bezighouden met simpel vermaak, is iemand aan het werk als influencer. Het lijkt me oprecht zwaar om altijd aan te moeten staan, ik bedenk terwijl ik dit schrijf hoe vaak ik vandaag niet goed eruitzag.

Daarna lunch en vertrek naar de grot om 15 uur. De grot staat bekend om zijn vogelnestjes gemaakt met speeksel van de zwaluw, drie keer per jaar worden ze geoogst. Het levert heel veel geld op. (Er is een prachtige documentaire van sir David Attenborough over deze Gomantong caves.)

De gids baalt van de nieuwe regels. Hoe kun je nou om 17 uur dichtgaan. Hij heeft een uur erbij gesprokkeld maar twijfelt of we het halen. We lopen door de grot. Indrukwekkend hoog met overal groepen zwaluwen en vleermuizen, een enorme berg guano op de grond en een ontelbare hoeveelheid mega grote kakkerlakken. Het vasthouden aan de leuning is een afrader als je schone handen wilt houden. De geur is vreemd maar niet om te kotsen zo smerig. De grot is eigenlijk heel erg gaaf om te zien.

Dit grijze links onder tot de uitgang is allemaal poep, de gouden gloed zijn de kakkerlakken.

En dan de trappen naar boven, we hopen op het bovenste terras te zien hoe de vleermuizen uitvliegen. De trappen gaan maar door en door, zweet loopt in straaltjes van ons af. Volgens mijn telefoon 30 verdiepingen, telt hij naar beneden gaan ook mee? Internet is gewillig 90 m hoog, nee dus. Wie bedenkt dit soort dingen? Oh ja dat ben ik zelf.

Later naar beneden. Stuk makkelijker

We komen aan op het terras en wachten, we zien de red leaf langur, minstens 3. Prachtig oranje gekleurd maar met een bizar gezicht. Bijna aliens. We kopen frisdrank van de vogelnestverzamelaars die er tijdelijk in een krot wonen. Nog nooit smaakte frisdrank zo goed. Koud en zoet, heerlijk.

Ik vang een mug en verdomd hij heeft gestreepte pootjes. We doen gelijk weer deet op, blijkbaar wast het weg met zweet, we hadden net bij de auto, voor de klim, nog lekker gesprayd.

Groene kuifhagedis

We worden bezocht door de pigtail makaken mafia. Ze zijn vrij opdringerig en jatten bijna een helm. Wat wel weer heel grappig is. Eén komt van onder de bank met een arm omhoog om een blikje te jatten. De guide vraagt ons of hij ze een oplawaai mag geven als ze agressief worden, “soms is het goed dat ze leren dat ze zich horen te gedragen”. Het is gelukkig niet nodig en ze zijn vermakelijk.

Maar om 17.50 uur is het nog heel helder. En we moeten er om 18 uur uit. De gids en de driver lijken beiden een soort overtuigd dat we naar beneden moeten, maar op de parkeerplaats blijven ze toch weer dralen. Eigenlijk willen ze het ons wel laten zien. We zien een andere zeldzame hornbill; the wreathed hornbill, als we vogelaars waren hadden we een gouden dag. We zien de Wallace hawk eagle klaar om vleermuizen te verschalken. En dan komen er plukjes zwart in de lucht, groepen als bij ons de spreeuwen, en een bathawk die er tussen vliegt en ze uit de lucht kaait. Wat gaaf. Wat onwijs gaaf.

Uiteindelijk vertrekken we om 18.30 uur. Het hek zit al dicht, we vinden het allemaal spannend, maar we kunnen het open schuiven. Aan de andere kant zit een man verveelt onderuitgezakt in een auto. De vogelnestjes zijn zoveel waard dat er meerdere hekken achter ons gesloten worden. We rijden weg en de driver en guide zijn net opgeluchte tieners die weggekomen zijn met een boevenstreek. Terug bij onze B&B geven we ze een enorme fooi, Roelof zegt dat je soms mensen moet leren dat het ook wel eens tof is om de regels wat aan te passen en dat wij echt blij zijn. Ze zijn helemaal verrast, heel schattig.

We doen het best goed met de hornbills, vier van de acht al gezien; black hornbill, helmeted hornbill, wreathed hornbill, oriental pied hornbill.

En nu liggen we om 21 uur, na veel zeep en water, in ons bed. Kort samengevat: wat een dag.


Plaats een reactie