Vanochtend weer vroeg op. Wekker nu wel goed gezet. Laatste ontbijtje in ons hotel en dan op weg naar de boot. Al Seeb. We zijn keurig op tijd we zien weer vissers om ons heen.

We hebben 1 duiker en 5 snorkelaars. Het water is kouder dan gisteren. Helaas is ook hier het rif bemost en niet in opperbeste conditie. Er is wel veel vis. Prachtig. Weer schildpadden, een barracuda, kogelvissen, papegaaivissen, grote trompetvissen, gele koraalvlinders. En wolken kleine visjes, in allerlei soorten en maten. Trompetvisbabies zwemmen ook in grote groepen net onder het oppervlak. En ik heb even met een wolk sardientjes kunnen spelen, van alle vissen word ik daar het blijst van. Samen met de rustig peddelende schildpad met stip op een gedeelde eerste plaats.

Het leukste aan snorkelen vind ik de stilte. En het geluid van belletjes in je haar.

Daarna gaan we aan boord, we krijgen een banaan, wat te drinken en een sandwich. even opwarmen en normaliseren van je ademhaling. Absoluut nodig anders wordt iedereen misselijk.

De tweede “duik” is in een ander gebied. Weer prachtig. We zitten even op een strandje in de zon en kijken naar al het koraal aan onze voeten.

En nu hebben we gedoucht, gepakt, koffie op het strand gedronken, de blog van gisteren geschreven en zijn we onderweg naar de Omaanse man die ons heeft uitgenodigd bij hem thuis. Het is dat Hellendoorn weinig buitenlandse toeristen kent, maar dit is toch echt heel erg leuk om te doen.

Roelof rijdt op een verkeerde baan door (voor links afslaand verkeer) en zegt dan “oh ik moet hier helemaal niet af”. Ook een manier om de file voorbij te rijden en op tijd te komen.

Het is een enorm stuk grond met daarop een aantal huizen waar we moeten zijn. Voor hem en zijn vrouw, maar ook voor de inmiddels getrouwde kinderen. We worden ontvangen door twee (schoon)zoons en een dochter. De jongste zoon brengt ons naar een buitenkamer met banken waar je met gemak met 20 man zou kunnen laten zitten, en waar we cake, dadels en halwa krijgen. We drinken koffie met de kleur van thee. We ontmoeten zijn vrouw, andere zoon en schoondochter. En een schattig kleindochtertje en kleinzoontje.

Het is leuk dit praten. Onze gastheer en zijn vrouw studeerden beiden in Oxford, hun dochters studeerden in Engeland. Roelof en Az’had vinden een goed gespreksonderwerp hun hobby fietsen.

Heel grappig hoe mannen over fietsen auto’s praten. Roelof gaat ook nog de caravans bekijken. Man de ene caravan is groter dan onze flat vroeger in Amsterdam.

Om dan ook maar even een vrouwenonderwerp aan te snijden. Deze vrouwen dragen fleurige kleding. Heel erg mooi. Zoals we dat eerder zagen in Oman. De uitleg is dat de zwarte jurk meer een (letterlijke) overgooier is en dat ze binnen wat minder traditioneel gekleed gaan. Na 1,5 uur stappen we op. We krijgen dadels mee en Roelof een plaquette, mannen onder elkaar. Die laatste nogal zwaar. Niet helemaal duidelijk is het waarvoor deze plaquette is. Het is grappig om te bedenken hoe ze een doos met meuk van zolder hebben die ze aan de vriendelijke onwetende toerist meegeven. Of hoe het een prijs is die je kunt winnen op de kermis. Ik ben reuze benieuwd waar Roelof hem op gaat hangen.

Nu onze laatste maaltijd in Oman in een restaurant aan het strand. Heerlijk tonijnsteak. Vannacht vliegen we terug.

Roelof krijgt net een mailtje met tijd dat we moeten vliegen. Paniek! Welke … dacht het is handig om zo’n mailtje met de vertrektijd in de tijd van Nederland op te stellen???

Terug naar het hotel. Morgenvroeg weer op.