We zijn op het vliegveld internationaal wat een chaos. Het is warm en klam. Dit is andere koek dan internationaal. Wat een lawaai. We hebben geen idee wanneer we gaan. Iedereen gilt en rent door elkaar. Er loopt een mevrouw die de leiding heeft zeer gestrest rond. Er zijn wel borden maar ze geven geen informatie. Als we het positief brengen: het is een ervaring. Roelof loopt rond en probeert het te begrijpen, de rest van ons leest blogs van andere vakantiegangers of zit op zijn telefoon.

Oké we hebben de bus gehaald en zitten nu in een ienie mienie formaat vliegtuig. “Gelukkig is het Buddha air” en “zullen we het nodig hebben?”

Eigenlijk hadden we al aan moeten komen maar we staan nog steeds te wachten om te vertrekken. Ik zou wel wat te drinken willen. En ik heb het nog niet gedacht en de stewardess brengt ons water.

Bij aankomst lopen we in een muur van warmte. Met de jeep naar het hotel zien we prachtige mensen En twee spotted deer, in de rivier twee gavialen. En net vlogen er twee hornbills over.

We vragen meer dierspot activiteiten aan onze regelman in Kathmandu. Dress like a local en waaier schilderen trekt ons niet echt. En dan zegt degene die in het hotel werkt: we kunnen wel even naar de rivier rijden. Soms heb je geluk. Soms zie je niks.

Als we aankomen en op de uitkijkplek staan zien we de Indische neushoorn gras eten. We wachten nog een poos op een tijger maar helaas laat die verstek gaan. Maar de plek en het ruisende gras: prachtig.

Dan ziet de gids iets, het blijken herten, zijn we daarvoor allemaal de boom ingeklommen?

Op de terugweg grote groepen herten maar te donker voor foto’s. Lekker gegeten en nu naar bed.