1-1-‘17Angel on the go


Beschermengel voor onderweg en konden we die gebruiken vandaag.

Vandaag had heel anders kunnen eindigen. Ik zat voor het huis in de auto en hoorde een enorme knal. Ik bedacht relaxed dat ze blijkbaar toch carbidschieten in Mexico. Dacht nog even aan de ontploffing van de oven toen Nikki niet wist dat hij handmatig aangestoken moest worden en de oven had “aangezet” gisteren en Meike er even later een aansteker bijhield. Dat plofte ook, maar niet zo erg als dit.

Toen ik even later binnenkwam liep iedereen wat gestressed rond. De boiler was uit en Jelmer en Roelof wilden hem samen aandoen. Vervolgens kwam de ontploffing waarbij Jelmer 40 cm de lucht in vloog en Roelof 2 meter naar achteren waarbij hij goddank zijn ogen dicht had gedaan. Zijn wenkbrauwen zijn strak bijgewerkt en zijn wimpers ook, zal ik maar zeggen. Petra vertelde hoe erg ze schrok. En later als grapje dat ze haar reanimatieskills op volwassenen wederom niet uit de kast had kunnen trekken. Wij hebben met zijn allen echt een beschermengel bij ons.

Vandaag gingen we naar een grote cenote. Heel helder water. Duizenden vissen. Twee soorten hadden prachtige rugvinnen. Niemand kent de namen, er was een blauw, groen, blauw gespikkeld visje. En een goud, zilver, aqua visje. Beiden met een prachtige zeilvormige rugvin. Mooi. Als je rustig zat kwamen er andere visjes je dooie huid weg knabbelen. Privé schoonheidsbehandeling. Na deze speciale behandeling was het tijd voor wat stuntwerk. Je kon springen en duiken van de rand, 6 meter boven het diepe gedeelte. Na wat voorzichtige sprongen waagden we ons aan wat gevorderde zaken. Eerst Jelmer die dook, de rest van de jeugd volgde al snel. Maar later ook Petra, Roelof en ik. Best stoer vonden we. De kinderen klommen ook nog in een boom om de sprong wat uitdagender te maken. Wij oldies vonden dat overdreven.

Ik probeerde nog een vogel te fotograferen, die natuurlijk wegvloog voor ik aankwam. Ik schrok me nog wel helemaal te pletter van een Iguana die ik aanzag voor een steen en waar ik mijn voet naast zette. Het gevoel was geheel wederzijds ben ik bang.

Morgen gaan we naar een waterpark. ’s Avonds gaan de Sessions alvast naar Cancun omdat Kendall en Taylor heel vroeg op het vliegtuig moeten en het anders wel een heel zware reisdag wordt. Wij vertrekken de dag erna ’s ochtends. Wat zijn deze dagen snel voorbij gegaan.


4 reacties op “1-1-‘17Angel on the go”

  1. Jullie hadden zeker een goede Engelbewaarder. Fijn dat het goed is afgelopen.
    Wij hebben genoten van je reisverslag. Een goede reis terug en tot ziens a.s. zondag.
    Wil je Jelmer een dikke knuffel geven van ons? En de Familie Sessions hartelijk groeten.
    Liefs van ons

    Like

  2. Dank je wel Ingeborg voor je verslag. Gossiemijne wat een schrik allemaal. Oven en boiler. Inderdaad een zegen van een engelbewaarder. En dan die stap naast die iguana.
    Ik wens je een goede terugreis en veel mooie foto’s. En nogmaals bedankt voor je reisverslag.

    Like

Geef een reactie op rwelling25 Reactie annuleren