Ik weet niet goed waar ik moet beginnen. Vanochtend begonnen we om 5.30 uur met een vogeltour. Een heel enthousiaste gids zag overal vogels en danste soms bijna van enthousiasme. Ze waren ook prachtig. Vooral de neef van de Quetzal. Heel anders maar ook een plaatje. Zijn enthousiasme over een paar eenden, mooie dat moet gezegd, vonden we vooral grappig. Hoogtepunt van de vogeltour was toch wel moeder spectacled owl en haar grote kind. De grootste uil van Costa Rica. Terug naar het hotel voor ontbijt. Daarna de lange walk. Op zoek naar andere beesten. We zagen de barak van de army ants, grote allesverslindende mieren, die een soort overnachtingsbunker vormen en nomadisch leven. De gids had het nog maar 4x in zijn leven gezien. Hij had 5x een Puma gezien. Wij hadden graag de iets minder zeldzame Puma bekeken. Helaas deze wandeling was niet spectaculair tot het eind. Toen we bijna thuis waren en de three toed sloth zagen. Hij keek recht in de lens. En lachte ons vriendelijk toe. Prachtig.

Roelof vertelde dat hij bijna de slappe lach kreeg toen de manager van het hotel, met jampotglazen in zijn bril, vertelde dat de spectacled owl zijn lievelingsvogel was.

We gingen naar het huisje en namen een plons in het dompelbad. Heerlijk. Daarna lunch. Na de lunch wilden de jongens helemaal niets meer. Ik eigenlijk ook niet. Maar toch de tidal pools lonkten (vooral Roelof). Stukken rots waar bij eb kleine vijvers blijven met een heel eigen ecosysteem. (Heet dat zo?) Trap af (kwartier) en lopen (kwartier) ik liep op de trap te denken dat ik toch wel erg van Roelof houdt dat ik meeging. Onderaan de trap capucijnaapjes, iets verderop spidermonkeys en brulapen. En op het strand neusberen. We hebben alleen het Pippi Langkousaapje nog niet gezien.

We lopen over het strand richting de tidal pools als Roelof gewenkt wordt door een jongeman die in het hotel werkt. Er zit een schildpad op het strand. En ze is een gat aan het graven. We gedragen ons keurig tot we denken dat ze eieren legt. Dan gaat ze in een soort trance en kun je het niet meer verstoren. Ze legt haar eieren en gooit het gat dicht en baant zich een weg terug naar zee. Nog een paar keer zien we haar koppie. Een eierleggende schildpad! Op klaarlichte dag! Hoe gaaf is dat. Helaas niet op het slimste stuk. We verwachten dat alle eieren met vloed zullen wegspoelen. Maar het was wel indrukwekkend.

Terug op de Lodge zien we de squirrel monkey. Nu hebben we ze alle vier gezien.

Nog één haalbare wens de tapir. Al zijn Thijmen en Roelof het eens dat een Puma of een Jaguar ook best zou mogen.