Zondag 10-10-‘21

We waren allemaal al vroeg wakker. Goed uitgerust. En een enorm warme kamer, echt onaangenaam, ondanks een open raam. En hoe dan; geen radiatoren, geen warme vloer, ik heb zelfs aan de muur gevoeld. De verwarming kost hier niets met al die geothermische activiteit en dat hebben we geweten. Er bleek helaas toen ik de lampen uitdeed om uit te checken wel gewoon een thermostaat te zitten die op 22 graden was ingesteld. Beetje dom van ons.

7.30 zijn we op de Diamond beach voor de zonsopgang We hadden gecheckt op buienradar maar die werkt niet in IJsland. Zeiknat maar wat bizar mooi; het ijs in blokken; doorzichtig, wit en blauw, het zwarte zand. We gaan terug om te ontbijten. En besluiten na het ontbijt als de zon door de wolken komt nog een keer te gaan. We moeten 496,9 km rijden terug naar het vliegveld voor onze vlucht vanavond, dus hebben we een strakke planning, die bij de eerste stop al stukloopt. Het is zo waanzinnig onwaarschijnlijk mooi. Er zwemmen zelfs zeehonden. Hoe gaan we ooit een selectie uit deze foto’s maken?

Als we terugrijden wordt pas duidelijk dat we continue langs de rand van de gletsjer gereden hebben gisteren in de mist en in het donker. Iedere volgende kilometer is er weer een prachtig beeld van sneeuw en ijs.

En dan als we de grootste gletsjer achter ons laten zien we in de verte de kleinere al; het is kraakhelder en zonnig. De landschappen zijn bizar en prachtig.

We doen de Scenic Green Lavawalk een klein wandelingetje van 5 minuten. Het beeld is als een grindpad maar dan reuze grind en iedere kiezel is bekleed met zachtgroen mos. En dan de velden met de borstvormige heuvels.

Er zijn velden met grillig gevormde steenformaties, soms wapperend gras er boven op. Ik kan in wolken allerlei dingen zien. Geloven in trollen en andere mythische wezens is in deze omgeving niet moeilijk. Niet alleen door wat je ziet, maar ook de levende bodem. 50% van de IJslanders gelooft dat het zo zou kunnen zijn dat het land gedeeld wordt met trollen en elfen. 10% weet het zeker. Snelwegen worden omgeleid voor een huldu(onzichtbaar volkje), elfen of trollengebied en voor je een huis bouwt laat je de grond inspecteren door een elfendetective op anders dan menselijke bewoning.

Nienke past als reisgenoot goed in ons team. Ze creëert een natuurlijk habitat op de achterbank waarin ze regelmatig dingen kwijt is. Heel goed passend bij Roelof’s vakantie gevoel dat ontstaat door de chaos in de gabbag.

En dan komen we keurig op tijd aan op het vliegveld. Helaas reizen onze bekenden van de heenweg ook weer mee. En als we net zijn opgestegen is er noorderlicht aan de linkerkant. En daar zitten wij. Wat een toetje!

Proloog:

De koffers laten eindeloos op zich wachten. De shuttle naar het hotel is ook niet snel. We zijn uiteindelijk om 5 uur ‘s ochtends thuis. Hoe maak je van een lang weekend een week? Prop gewoon twee dagen in een dag.

Maar daar staat tegenover; Wat een schitterend land! Hier ga ik graag nog een keer naar toe.